Vertaling Engels:
En voorbij gegaan; diagenomenou de Sabbat Maria Magdalena en Maria van Jakobus en
Salome kochten specerijen dat gekomen zijnde zij zullen zalven hem.
Nu verder met:
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Mark. 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
Als u in Goede vrijdag deel II de teksten van de evangeliën in volgorde opent in een apart tabblad kunt u over en weer switchen tussen de bestanden.
1
Mat. 27:57
57 En als het avond geworden was, kwam een rijk man van Arimathea, met name Jozef, die ook zelf een discipel van Jezus was.
Letterlijk vertaling Engels: Avond (opsias) begonnen kwam een man rijk van Arimathea met naam Josef wie ook zelf discipel van Jezus.
Het woord Opsias goed onthouden!
Nu verder met:
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Mark. 16:2
Luk. 24:1,
Joh. 20:1
2
Mark. 15:42
42 En als het nu avond was geworden, dewijl het de voorbereiding was, welke is de voorsabbat;
En al avond (opsias) gearriveerd omdat het was voorbereiding dat is voorsabbat.
In twee teksten, van Mattheus en Markus komt het woord opsias voor, dit woord komt in Mat. 28:1
voor, de tekst voor die wat zegt over het moment van de opstanding.
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
Mat. 28:1
Mark. 16:1
Mark. 16:2
Luk. 24:1,
Joh. 20:1
3
Luk. 23:54
54 En het was de dag der voorbereiding, en de sabbat kwam aan.
En de dag het was van voorbereiding en Sabbat kwam aan (epephosken).
Ook dit woord: epephosken moet je onthouden.
Uit Engels vertaald: zonsopgang, beginnend.
Woorden om te onthouden dus:
Opsias
Epephosken
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Mark. 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
4
Mat. 28:1
1 En laat na de sabbat, als het begon te lichten, tegen den eersten
dag der week, kwam Maria Magdalena, en de andere Maria, om het graf te bezien.
(na is door de vertaler toegevoegd, maar hoort er niet te staan, staat in
statenvertaling ook schuingedrukt).
Het Griekse woord: Opse (Opsias is avond, Opse wordt vertaald als
laat). Dus laat in de sabbat.
Het Griekse woord: Epiphoskouse: van Epiphosko: a form of epifauw - epiphauo 2017; to
begin to grow light:--begin to dawn, X draw on.
Nederlands: Licht worden, begin te lichten, aanbreken, dagovergang.
Licht worden, het Grieks laat ons denken dat het ochtend is, maar in
werkelijkheid is het avond, de overgang van licht naar donker. Het licht komt wel,
maar in de vorm van de maan die opkomt.
Als het donker wordt begint de nieuwe dag, zie Genesis.
Dus in de avond, in de schemering (waarbij met de duisternis de eerste
dag der week begint) kwamen de Maria's kijken bij het graf, wat leeg bleek te zijn.
Vergelijk met deze twee versen toen Yeshua in zijn graf werd gelegd:
2 Mark. 15:42
Kai ede opsias genomenes epei en paraskeue ho estin prosabbaton.
En al avond (opsias) gearriveerd omdat het was voorbereiding dat is voorsabbat.
Voor het woord avond wordt opsias gebruikt (strongcode 3798).
Opsios
from oye - opse 3796; late; feminine (as noun) afternoon (early eve) or nightfall
(later eve):--even(-ing, (-tide)).
Nederlands: (laat, middag, vroege avond, overgang naar avond/nacht).
3Lukas 23:54
Kai hemera en paraskeues kai sabbaton epephosken.
En de dag het was van voorbereiding en Sabbat kwam aan (epephosken).
Je kunt moeilijk ontkennen dat hier niet over de avond gesproken wordt (Yeshua wordt hier
immers voor de grote sabbat in het graf gelegd). De nieuwe dag begint immers in de avond.
Conclusie: In Mattheus 28 vers 1 komen de vrouwen op zaterdagavond bij het graf.
Dus nu hebben we de volgende teksten over:
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Markus 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
Bij deze teksten wordt gesproken over proi/morgen en over orthrou en batheos, is duidelijk in de ochtend of bij zonsopgang.
Maar eerst, leest u eens mijn scenario over de gebeurtenissen.
Dit is een mogelijk scenario hoe het gegaan zou kunnen zijn, ik beweer niet dat ik gelijk heb, maar wat ik in dit hele artikel voorstel,
vind ik zelf het meest geloofwaardige scenario.
Na Yeshua's dood.
Toen het bijna avond werd, het was de voorbereiding, een soort voorsabbat en de grote Sabbat aan kwam (eerste dag der ongezuurde broden),
kwam Jozef een rijke man en raadsheer uit Arimathea, een goed en rechtvaardig man. Hij had een plek in de Joodse raad, alhoewel hij niet
had meegedaan met de raad die Yeshua veroordeelde. Arimathea, een Joodse stad, waar Jozef vandaan kwam, stond bekend
als stad waar ze Gods Koninkrijk verwachten.
Jozef was een geheime discipel van Yeshua, omdat hij bang was voor de Joden. Jozef vroeg om het lichaam van Yeshua, nadat hij moed had verzameld.
Pilatus was verbaasd dat hij al gestorven was en vroeg de hoofdman hoe lang dat al was. Pilatus liet het toe en beval dat het lichaam hem gegeven
zou worden.
Nicodemus (die des nachts tot Jezus gekomen was) kwam ook en bracht een mengsel van mirre en aloe mee van honderden ponden.Jozef wond het lichaam
in zuiver lijnwaad met de specerijen, wat gewoonte was om iemand zo te begraven. Yeshua werd in een uitgehouwen steenrots gelegd, in een hof, een
nieuw graf waar niemand in gelegen had. Het graf was dichtbij. Een grote steen werd voor de deur van het graf gewenteld. Maria Magdalena en de andere
Maria, de moeder van Joses en nog anderen hadden gekeken waar Hij gelegd werd, toen zij tegenover het graf zaten. Zij waren met Hem meegekomen uit
Galilea. Jozef ging weg. De vrouwen keerden terug en bereidden de specerijen en zalven en rusten op de sabbat naar het gebod.
De andere dag, na de voorbereiding, op de grote sabbat vergaderden de overpriesters en de Farizeeën met Pilatus. Zij spraken met Pilatus, dat zij
bedacht hadden dat deze verleider toen Hij nog leefde, tegen hen had gezegd: Na drie dagen zal Ik opstaan. Zij vroegen Pilatus om het graf te
verzekeren tot de derde dag toe, zodat Zijn discipelen Hem niet kunnen stelen en zeggen tot het volk: Hij is opgestaan van de doden en zo zal de
laatste dwaling erger zijn dan de eerste. Pilatus gaf hen een wacht mee en zij verzegelden de steen.
Toen de grote Sabbat voorbij was (donderdag) hadden Maria Magdalena en Maria de Moeder van Jakobus en Salome specerijen
gekocht op de vrijdag, dat zij Hem konden gaan zalven als de wacht was weggegaan op de derde dag.
Laat in de sabbat op zaterdag, toen de 1e dag der week aankwam in de avond, kwam Maria Magdalena en de andere Maria, (Yeshua's moeder) om het graf
te bekijken. Er geschiedde een grote aardbeving, want er kwam een engel des Heeren uit de hemel neerdalen en wentelde de steen van de deur, en ging
erop zitten. Hij zag eruit als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw. (Mattheus beschrijft bij Zijn dood een aardbeving en ook bij zijn
opstanding).
De wachters schrokken van hem en werden lijkwit. De engel zei tegen de vrouwen dat ze niet bang hoefden te zijn, want hij wist dat ze Yeshua zoeken,
die gekruisigd is. Hij zei dat Hij is opgestaan en hier niet meer is. Hij vraagt hen om te kijken waar hij gelegen heeft.
Hij zegt hen het Zijn discipelen te gaan zeggen, dat hij is opgestaan van de doden en dat Hij hen in Galilea zal ontmoeten en dat Hij het had gezegd
dat dit zou gebeuren. Snel uit het graf gaand, angstig en met blijdschap gingen ze het Zijn discipelen vertellen. Onderweg pratend, beseffen ze dat
dit nooit geloofd zal worden en zijn daardoor bang en geloven zelf ook niet wat hun is overkomen en gaan naar huis.
Toen de wachters in de stad waren gekomen hadden ze verteld wat hun overkomen was, kregen ze veel geld om iets anders te vertellen, namelijk dat die
nacht de discipelen Zijn lichaam hadden weggenomen toen ze sliepen. Zij deden wat hen gevraagd was en dit is zo bekend tot op de dag van vandaag.
Maria Magdalena kan niet slapen en aan het einde van de nacht als het nog donker is gaat zij nogmaals kijken of het graf leeg is.
Maria Magdalena liep naar Petrus en zei hem dat het graf leeg is en dat ze niet weet waar Zijn lichaam is. Petrus en Johannes gingen met Maria mee en zagen
het lege graf, Johannes was er eerder dan Petrus omdat hij sneller liep. Ze zagen de doeken liggen. Petrus ging het graf binnen en zag dat de zweetdoek,
die op Zijn hoofd had gelegen samengerold was op een andere plek. Johannes geloofde.
De discipelen gingen naar huis. Maria M. bleef achter, huilend in het graf (waarschijnlijk was Maria, Yeshua's moeder erbij, omdat Mattheus dit zegt, maar
waarschijnlijk heeft Maria M. dat niet erbij gezegd toen ze alles aan Johannes vertelde). Toen zag ze twee engelen, één aan het hoofdeinde en één aan het
voeteinde van waar Hij gelegen had. Ze vroegen haar waarom ze huilde. Zij antwoordde hen dat ze huilde omdat ze niet wist waar ze Hem gelaten hadden. Toen
zij zich omdraaide zag ze vanuit haar ooghoek Yeshua staan, maar wist niet gelijk dat Hij het was. Hij vroeg haar waarom ze huilde en wie ze zocht. Ze dacht
dat hij de tuinman was en vroeg Hem waar hij het lichaam had gelaten, dat zij Hem kon halen. Yeshua zei: Maria, toen draaide ze zich om en zei: Rabbouni,
Meester. Yeshua zegt dat ze Hem nog niet aan mag raken, want Hij is nog niet naar Zijn en onze Vader geweest, naar Zijn God en onze God.
Waarschijnlijk is Yeshua daarna naar Zijn Vader geweest, zie Hebreeën 9:
11 Maar Christus, de Hogepriester der toekomende goederen, gekomen zijnde, is door den meerderen en volmaakten tabernakel, niet met handen
gemaakt, dat is, niet van dit maaksel,
12 Noch door het bloed der bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed, eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing
teweeggebracht hebbende.
Vertaling van Het Boek:
11 Christus kwam als hogepriester van het nieuwe verbond dat wij nu hebben. Hij is de grotere en meer volmaakte tent in de
hemel binnengegaan, die niet door mensen is gemaakt en niet tot deze wereld behoort.
12 Eens en voor altijd ging Hij met bloed het Allerheiligste binnen en sprenkelde het op de plaats waar de zonden worden vergeven. Maar dat was
niet het bloed van bokken en kalveren; nee, het was Zijn eigen bloed. En daarmee heeft Hij ons voor eeuwig van de zonde bevrijd.
Maria M. loopt terug naar de discipelen en vertelt hen dat ze Yeshua heeft gezien en wat Hij haar vertelt heeft. Daarna loopt Maria M. naar Maria
de moeder van Jacobus (Yeshua's moeder) en zegt haar nog niet dat Yeshua haar verschenen is en gaat met haar en Johanna en de anderen (waarschijnlijk
ook Salome, Maria van Klopas en Suzanna) met de specerijen naar het graf, zij wil graag zien hoe ze reageren en wat ze zullen zeggen. Dus gaan ze op
pad met de specerijen en kwamen bij het graf toen de zon opging. Onderweg hadden de vrouwen lopen praten hoe ze de steen van het graf zouden moeten
krijgen. Ondertussen kijken de twee Maria's elkaar aan en Maria M. ziet de twijfel op Maria's (Yeshua's moeder) gezicht.
Als ze bij het graf zijn, is de steen weggerold en zien ze de twee engelen/mannen in lange witte klederen, één van hen spreekt en zegt tegen Maria M.
waarom ze de Levende bij de doden zoekt, maar tegen hen allen dat ze niet verbaasd of bang hoeven zijn en dat ze moeten kijken waar Hij gelegen heeft,
dat Hij is opgestaan en dat ze de discipelen moeten waarschuwen en dat ze moeten zeggen dat Hij hen zal ontmoeten in Galilea.
Onderweg naar de discipelen praten ze druk, sommigen willen niets vertellen en gaan niet mee. De rest gaat op pad en Yeshua verschijnt hen, zij grijpen
Zijn voeten vast en hebben Hem aanbeden. Ze vertellen alles aan de discipelen, maar zij geloven hen niet (Johannes geloofde al wel, zo zegt hij in zijn
evangelie).
Nadat Petrus en Johannes terug waren gekomen, waren er twee mannen vertrokken naar Emmaus, waarvan er één Kleopas (niet te verwarren met Klopas een
echtgenoot van één van de Maria's) heet, 11 kilometer van Jeruzalem. Toen zij onder elkaar spraken over wat er gebeurd was kwam Yeshua naast hen
lopen. Hun ogen werden gehouden, dat zij Hem niet herkenden. Kleopas vroeg Hem of Hij niet van de dingen gehoord had, die er gebeurd waren. Yeshua
vroeg hen: welke? Zij antwoorden Hem: De dingen aangaande Jezus den Nazarener, Welke een Profeet was, krachtig in werken en woorden, voor God en al
het volk. Zij vertelden Hem hoe de overpriesters en oversten Hem overgeleverd hadden tot de doodstraf en Hem gekruisigd hadden. Zij vertelden Hem ook
zij gehoopt hadden dat Hij Degene was die Israël zou verlossen en dat dit al de derde dag was, vanaf het moment dat deze dingen geschied waren. Dat
er vrouwen aan het graf waren geweest en zij Zijn Lichaam niet konden vinden en dat zij ook engelen hadden gezien die vertelden dat Hij leeft. Yeshua
verweet hen dat ze dat niet aan hadden zien komen, waarvan de profeten al gesproken hadden. Dat de Messias deze dingen toch zou lijden en Zijn
heerlijkheid in zou gaan. Hij legde hen uit via de geschriften van Mozes en de profeten, alles wat er van Hem geschreven was.
Toen ze vlakbij Emmaus kwamen en Yeshua aanstalte maakte om verder te lopen, probeerde ze hem tegen te houden, omdat het bij de avond is
en de dag voorbij. En Hij bleef ben hen. Toen ze aanzaten brak hij het brood om te gaan eten en ze herkenden hem. En toen was Hij weer weg.
Ze spraken met elkaar hoe hun hart in hun binnenste brandde, toen Hij met hen sprak. Dat zelfde uur keerden zij terug
naar Jeruzalem en vonden de elf.
De elf zeiden, dat Simon de Heere had gezien en dat Hij werkelijk is opgestaan en de Emmausgangers vertelden hen hoe ze Hem hadden herkend bij het
eten. Toen zij hierover spraken en de deuren gesloten waren, omdat ze bang waren, stond Yeshua Zelf in hun midden en Hij zei: Vrede zij ulieden.
Zij werden heel bang en dachten dat ze een geest zagen, maar Hij zei: waarom komen dat soort dingen in jullie gedachten. Hij toonde hen Zijn handen
en voeten en Zijn zijde en wilde dat zij Hem aanraakten en zei: een geest heeft geen vlees en benen. Toen zij van blijdschap nog niet geloofden,
vroeg Hij hen om iets te eten en Hij kreeg een stuk gebraden vis en honingraat en at het op. Hij wenste hun Vrede toe en hij zei: Zoals de Vader
Mij gezonden heeft, zend Ik ook jullie en Hij blies op hen en zei: Ontvang de Heilige Geest. Als je iemands zonden vergeeft, worden ze hem ook
vergeven. Als je dat niet doet, worden ze niet vergeven.
Thomas, één van de twaalf was er niet bij, toen hij het van de anderen hoorde geloofde hij het niet en zei als ik Zijn wonden niet zie en mijn
vingers erin kan steken zal ik het niet geloven.
Toen Yeshua opgestaan was, verscheen Hij vroeg op de eerste dag der week, het eerst aan Maria Magdalena, waar Hij zeven duivelen uitgeworpen had.
Maria ging heen en vertelde het tegen degenen die bij Hem hoorden, welke huilden en weenden. Toen deze het nieuws hoorden geloofden ze haar niet.
Daarna is Hij verschenen aan twee van hen die daar wandelden, deze vertelden het ook, maar hen geloofden zij ook niet. Daarna is Hij aan de
elven geopenbaard en Hij verweet hen hun ongelovigheid en hardigheid des harten, omdat zij degenen niet hadden geloofd, die Hem gezien hadden,
nadat Hij was opgestaan. Daarna verscheen Hij hen in Galilea.
Nog een opsomming:
- Op woensdag aan de avond: Jozef van Arimatea legt Yeshua in het nieuwe graf met hulp van Nicodemus, een paar vrouwen kijken toe.
- Vrouwen bereidden de specerijen en zalven en rusten naar het gebod.
- Donderdagochtend: Farizeeën en Pilatus spreken samen en zetten een wacht voor het graf tot en met de derde dag.
- Op vrijdag kopen de vrouwen specerijen.
- Laat in de sabbat (zaterdag), toen de 1e dag aankwam in de avond, komen Maria Magdalena en Yeshua's moeder om het graf te bezien.
- Een aardbeving en de grote steen voor de deur wordt weggerold door een engel die zegt dat Yeshua is opgestaan, wachters schrikken en gaan weg.
- De wachters krijgen geld om te zeggen dat Zijn discipelen het lichaam 's nachts hebben gestolen en dat zij sliepen.
- Maria M. en Yeshua's moeder gaan het de discipelen vertellen, maar onderweg praten ze en worden ze bang en twijfelen aan zichzelf. Ze zeggen nog niets en gaan naar huis.
- Maria Magdalena ligt wakker, kan niet slapen, gaat terug naar het graf om te kijken of het toch echt was, het is bijna ochtend, maar nog donker.
- Daarna vertelt ze het Petrus en Johannes en dezen gaan met Maria M, naar het graf en zien het lege graf en gaan weg.
- Yeshua verschijnt aan Maria M. en Hij zegt tegen haar dat ze Hem nog niet moet aanraken, omdat Hij nog niet naar Zijn Vader en onze Vader is geweest, nog niet naar Zijn God en onze God.
- Daarna zal Yeshua waarschijnlijk naar Zijn Vader zijn gegaan.
- Maria M. gaat naar de andere vrouwen en zegt er niets over, ze gaan met de specerijen naar het graf, de zon komt onderhand op. Ze vinden het graf leeg en er spreekt een engel tegen hen dat Hij is opgestaan enz.
- Ze gaan op pad om het de discipelen te vertellen. Er haken er een paar af, die durven niet mee te gaan. Onderweg verschijnt Yeshua aan hen en ze grijpen Zijn voeten en aanbidden.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Nu gaan de de andere teksten behandelen, even het rijtje weer, waar zijn we gebleven?
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Markus 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
Markus 16:2 En zeer vroeg op den eersten dag der week,
kwamen zij tot het graf, als de zon opging;
Klik op afbeelding voor vergroting.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Nederlands: En heel vroeg op de eerste der week kwamen zij bij het graf terwijl
de zon (heliou) opkwam (anateilantos).
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Markus 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
Lukas 24:
11 En op den eersten dag der week, zeer vroeg in den morgenstond,
gingen zij naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden, en sommigen met haar.
Klik op afbeelding voor vergroting.
1Mat. 27:57
2Mark. 15:42
3Luk. 23:54
4Mat. 28:1
Mark. 16:1
Markus 16:2
Luk. 24:1
Joh. 20:1
Johannes 20:
11 En op
den eersten dag der week ging Maria Magdalena
vroeg,
als het
nog duister was, naar het graf; en zag den steen van het graf weggenomen.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Nederlands: En op de eerste dag der week kwam Maria Magdalena vroeg (proi, wordt meestal voor de ochtend gebruik)
toen het nog donker (skotias) was naar het graf en ziet dat de steen weggenomen is van het graf.
Hier is het dus ochtend, maar het is misschien een uur of 3-4 in de ochtend.
Dus om het schematisch weer te geven heb ik een tabel gemaakt.
Sommigen mensen zeggen dat Hij op de donderdag is gekruisigd, omdat het anders voor de Emmausgangers niet de derde dag is,
maar omdat hij op zaterdagavond is opgestaan, kloppen de dagen dan niet als zou het donderdag zijn geweest:
Donderdag einde dag in het graf, 1e dag
Donderdag op vrijdag, 1e nacht.
Vrijdagoverdag,2e dag.
Vrijdag op zaterdag, 2e nacht.
Zaterdag overdag, 3e dag.
Dan komen we één nacht te kort
Mat. 28:1 is duidelijk in de avond vergelijk 1, 2 en 3 maar.
Alle gebeurtenissen waar in de evangeliën verslag gedaan wordt is het laatste voor de opstanding: dat het graf verzegeld
wordt en een wacht wordt neergezet. Dat is het laatste, dus daar vandaan is de zondag de derde dag van de dingen die
gebeurd zijn.
Want Yeshua vraagt: Welke dingen? De dingen aangaande Jezus de Nazarener antwoorden zij (zie Lukas 24).
Als alles op donderdag zou zijn gebeurd, terwijl hij zaterdagavond in de schemering is opgestaan zouden het geen
drie nachten zijn, terwijl duidelijk uit de bestudering van de teksten naar voren komt dat Yeshua op zaterdag,
in overgang naar de zondag is opgestaan, namelijk in de schemering.
Klik op afbeelding voor vergroting.
Maar nog een hele goede aanwijzing vind ik in de profetieën van Daniël en namelijk de volgende verzen:
Daniël 9:
26 En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hem zelven zijn; en een volk des vorsten,
hetwelk komen zal, zal de stad en het heiligdom verderven, en zijn einde zal zijn met een overstromenden vloed, en tot het einde toe
zal er krijg zijn, en vastelijk besloten verwoestingen.
27 En hij zal velen het verbond versterken een week; en in de helft der week zal hij het slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden,
en over den gruwelijken vleugel zal een verwoester zijn, ook tot de voleinding toe, die vastelijk besloten zijnde, zal uitgestort worden
over den verwoeste.
Yeshua werd onze verlossing, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, hetgeen de dieroffers eigenlijk overbodig maakt.
In de helft der week, aangezien de helft van de week op woensdag valt, vind ik dit heel opvallend!
Eerstelingendag en verjaardagen.
De Messiaans-Joodse gemeenschap viert eerstelingendag op de dag die na de sabbat valt, (de eerste gewone sabbat na de Pesachviering),
anders zou er in Leviticus gewoon 16e Nissan hebben gestaan. Yeshua heeft zich, op die dag (de dag na de sabbat), net als het
eerstelingenoffer dat door de priesters werd bewogen voor God, aan Zijn Vader getoond als offer voor onze zonden. En Hij is als
eersteling uit de doden opgewekt. Alle "Joodse", eigenlijk Bijbelse feestdagen of nog beter Gods heilige dagen zijn niet achterhaald,
maar juist erg actueel, op deze heilige dagen worden profetieën vervuld, waarbij pesach, en shavuot zijn vervuld in Yeshua, alleen de
herfstfeesten zijn nog niet vervuld.
De Israëlieten in de Bijbelse tijd vierden ook geen verjaardag, wat juist een gebruik van de heidenen was, bv. Herodus, op
zijn verjaardag was Johannes de Doper onthoofd (bij de heidenen was het doden van iemand een soort traditie voor op je verjaardag).
Zo zijn er ook veel heilige dagen vermengd met heidense feesten.
Alleen al het tijdstip van bijvoorbeeld kerst is heidens (25 december, de goddelijke geboorte van Thammuz) maar ook sommige delen van
het verhaal: vraag maar aan mensen hoeveel wijzen erbij waren, dan zeggen ze drie, maar dat staat niet in de Bijbel, dat is het deel
van de heidense overlevering van Thammuz. Ook dat Yeshua in een stal? geboren zou zijn, staat niet in de bijbel, waarschijnlijker is
dat Hij in een loofhut of in gewoon huis geboren is en in de brood/voedselbak welke elk huis had (kribbe) te slapen gelegen heeft.
De wijzen bezochten Hem in een huis:
Mat.2:11 En in het huis gekomen zijnde, vonden zij het Kindeken met Maria, Zijn moeder, en nedervallende hebben zij Hetzelve aangebeden;
en hun schatten opengedaan hebbende, brachten zij Hem geschenken: goud en wierook, en mirre.
Yeshua lag in een broodbak te slapen en niet in een voerbak van dieren.
Johannes 6:
32 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader
geeft u dat ware Brood uit den hemel.
33 Want het Brood Gods is Hij, Die uit den hemel nederdaalt, en Die der wereld het leven geeft.
34 Zij zeiden dan tot Hem: Heere, geef ons altijd dit Brood.
35 En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.
Eigenlijk kun je zeggen dat het Christendom vanaf het begin al doorgevlecht was met heidense praktijken die in de geschiedenis duidelijk naar voren komen.
In Ezechiël en Jeremia wordt deze afgoderij, van de Thammuz (op internet of in de boekhandel kun je er genoeg over vinden), en de kerstboom
(Jeremia 10 vers 3 tot en met 4) al genoemd:
Jeremia 10:
3 Want de inzettingen der volken zijn ijdelheid; want het is hout, dat men uit het woud gehouwen heeft, een werk van des werkmeesters handen met de bijl.
Dus een kerstboom uit het bos omgehakt.
Jeremia 10:
4 Men pronkt het op met zilver en met goud; zij hechten ze met nagelen en met hameren, opdat het niet waggele.
Met een paar planken hout wordt het stevig rechtop gezet dat ie niet wiebelt en versierd met zilver en goud, dit is dus duidelijk een kerstboom,
al een heel oud heidens gebruik dus. Waar God van walgt.
Jeremia 10 vers 5 Zij zijn gelijk een palmboom van dicht werk, maar kunnen niet spreken; zij moeten gedragen worden, want zij kunnen niet gaan; vreest niet voor hen,
want zij kunnen geen kwaad doen, ook is er geen goeddoen bij hen.
Ezechiël 8:
13 En Hij zeide tot mij: Gij zult nog wederom grote gruwelen zien, die zij doen.
14 En Hij bracht mij tot de deur der poort van het huis des HEEREN, die naar het noorden is, en ziet, daar zaten vrouwen, bewenende den Thammuz.
15 En Hij zeide tot mij: Hebt gij, mensenkind, dat gezien? Gij zult nog wederom grotere gruwelen zien dan deze.
16 En Hij bracht mij tot het binnenste voorhof van het huis des HEEREN; en ziet, aan de deur van den tempel des HEEREN, tussen het voorhuis
en tussen het altaar, waren omtrent vijf en twintig mannen; hun achterste leden waren naar den tempel des HEEREN, en hun aangezichten naar
het oosten, en deze bogen zich neder naar het oosten voor de zon.
17 Toen zeide Hij tot mij: Hebt gij, mensenkind, dat gezien? Is er iets lichter geacht bij het huis van Juda, dan deze gruwelen te doen,
die zij hier doen? Als zij het land met geweld vervuld hebben, zo keren zij zich, om Mij te vertoornen; want zie, zij steken de wijnranken
aan hun neus.
18 Daarom zal Ik ook handelen in grimmigheid, Mijn oog zal niet verschonen, en Ik zal niet sparen; hoewel zij voor Mijn oren met luider stem
roepen, nochtans zal Ik hen niet horen.
Nimrod had een god gemaakt: Marduk, de god van de mannelijke vruchtbaarheid, zijn vrouw Semiramis werd geassocieerd met de godin van de
vruchtbaarheid en koningin des hemels (Lady Liberty, of te wel het vrijheidsbeeld in New York). Vruchtbaarheid en kinderen voortbrengen
werd als iets goddelijks gezien, alles wat ermee te maken heeft wordt aanbeden: eieren zelfs. Semiramis baarde een zoon, Thammuz, de
zonnegod ook wel Baäl genoemd, ze was op bovennatuurlijke wijze was bevrucht geworden, Thammuz was de reïncarnatie van Nimrod.
Het kind/moeder begrip werd het symbool van aanbidding in Babylon. Je ziet die afbeeldingen ook duidelijk bij de Rooms katholieke kerk
terugkomen (het Vaticaan staat vol met afgodsbeelden), maar dan als Maria en Jezus, Maria wordt ook door de kerk de "koningin des
hemels" genoemd.
(Jer.7:18 De kinderen lezen hout op, en de vaders steken het vuur aan, en de vrouwen kneden het deeg, om gebeelde
koeken te maken voor de Melecheth des hemels, en anderen goden drankofferen te offeren, om Mij verdriet aan te doen.
Vertaling het Boek: Jer.7:18 Het is toch geen wonder dat Ik zo boos ben? Kijk hoe de kinderen hout sprokkelen en de vaders vuur
maken en hoe de vrouwen deeg kneden voor de koeken, die zij aan de 'koningin van de hemel' en aan andere afgoden offeren!).
Ezechiël 9:
1 Daarna riep Hij voor mijn oren met luider stem, zeggende: Doet de opzieners der stad naderen, en elkeen met zijn verdervend wapen in zijn hand.
2 En ziet, zes mannen kwamen van den weg der Hoge poort, die gekeerd is naar het noorden, en elkeen met zijn verpletterend wapen in zijn hand; en een
man in het midden van hen was met linnen bekleed, en een schrijvers-inktkoker was aan zijn lenden; en zij kwamen in, en stonden bij het koperen altaar.
3 En de heerlijkheid des Gods van Israël hief zich op van den cherub, waarop Hij was, tot den dorpel van het huis; en Hij riep tot den man, die met linnen
bekleed was, die de schrijvers-inktkoker aan zijn lenden had.
4 En de HEERE zeide tot hem: Ga door, door het midden der stad, door het midden van Jeruzalem, en teken een teken op de voorhoofden der lieden,
die zuchten en uitroepen over al die gruwelen, die in het midden derzelve gedaan worden.
5 Maar tot die anderen zeide Hij voor mijn oren: Gaat door, door de stad achter hem, en slaat, ulieder oog verschone niet, en spaart niet!
6 Doodt ouden, jongelingen en maagden, en kinderkens en vrouwen, tot verdervens toe; maar genaakt aan niemand, op denwelken het teken is,
en begint van Mijn heiligdom. En zij begonnen van de oude mannen, die voor het huis waren.
Alle mensen die niet zuchtten over de gruwelen van de afgoderij die bedreven werd moesten gedood worden. De mensen die wel zuchtten werden
verzegeld en gespaard. Zoiets zal ook gebeuren, denk ik, op de oordeelsdag, de dag des Heeren.
Die pilaar op het Vaticaanplein, deze pilaren komen over ter wereld voor (zelfs in Nederland, de naald waar die man tegen aan reed in
Apeldoorn, en ook bij het Witte Huis in de VS), is een phallus-symbool van de vruchtbaarheidsgod Marduk. Het wiel waar de pilaar
opstaat is een Baälsymbool. De pilaar wordt ook in de bijbel genoemd nl. in:
Deuteronomium 16:
21 Gij zult u geen bos planten van enig geboomte, bij het altaar des HEEREN, uws Gods, dat gij u maken zult.
22 Ook zult gij u geen opgericht beeld stellen, hetwelk de HEERE, uw God, haat.
Op de plaats van opgericht beeld staat oorspronkelijk in het hebreeuws: Matstsebah, hetgeen pilaar of obelix betekent.
God zegt echter dat wij deze beelden niet mogen laten staan:
Deut 12:3 En gij zult hun altaren afwerpen, en hun opgerichte beelden verbreken, en hun bossen met vuur verbranden, en de gesneden
beelden hunner goden nederhouwen; en gij zult hun naam te niet doen uit diezelve plaats.
God is daar dus heel duidelijk over, wat met afgodsbeelden gedaan moet worden.
Helaas zijn ook de andere feestdagen: Pasen bv. doorvlochten met afgoderij.
Gods heilige feesten/dagen:
Met Pesach/Pascha werd het lam gegeten dat de deurposten van bloed voorzag, waardoor de verderfengel voorbij ging, net zoals
Yeshua/Jezus als ons "Lam" stierf en waardoor ook straks onze verderfengel aan ons voorbijgaat. Met Pesach en daarna worden
ongezuurde broden gegeten, die wijzen naar Yeshua het "Brood" die zonder zuurdesem/zonden was. Is dit geen betere "goede vrijdag"?
Op Eerstelingendag wordt gedacht aan Yeshua die als eersteling geofferd werd als een ongezuurd brood en als Hogepriester Zijn eigen
bloed in het Heilige der Heilige in de hemel bij Zijn Vader bracht, is dit geen beter Pasen?
Op Shavuot/wekenfeest (ook oogstfeest) worden gezuurde (met zonden) broden aan God geofferd als eerstelingen, (bekeerden sinds de
uitstorting van de Heilige Geest) is dit geen beter pinksterfeest?
Rosh Hasjana, Bijbels nieuwjaar, waarbij de boeken des levens geopend worden, op deze dag zal Yeshua eens terugkomen op de wolken.
Op Grote Verzoendag, Yom Kippur is een dag voor verzoening met God en naaste. Is dit geen betere biddag? Het zal ook de oordeelsdag
worden in de toekomst, waarbij deze boeken des levens weer gesloten zullen worden.
Op Loofhuttenfeest wordt in hutten "gewoond" en we moeten zeven dagen vrolijk zijn voor de Heere, is dit geen betere dankdag? Het is
ook nog een uitkijken naar de toekomst, het duizendjarig vrederijk en de nieuwe hemel en nieuwe aarde, waar we nog dichter bij de
Heere mogen leven.
Waarna er een Nieuwe Hemel en Nieuwe Aarde wordt geschapen, waarin alles nieuw zal zijn en waar we tot in eeuwigheid samen mogen
zijn waarbij God in ons midden zal leven. Zijn volmaakte Koninkrijk.
Er is een troost voor hen die nu lijden:
Waar de zieken genezen zullen zijn.
Die ooit blind waren zullen hun ogen niet geloven.
Die vermoeid waren zullen rust vinden.
Die gespannen waren zullen daar ontspannen zijn.
Die depressief waren zullen daar buiten hun zinnen zijn.
Die hongerden zullen heerlijk eten.
Die ooit doof waren zullen de meest prachtige muziek en geluiden horen.
De verlamden zullen dansen.
Degenen die leden onder oorlog, zullen in vrede genieten.
Degenen die op aarde naar gerechtigheid hongerden zullen verzadigd worden.
Halleluja Amen
